قرارداد دوجانبه برق، قراردادی است که جهت فروش مستقیم برق عرضه‌کننده به مصرف‌کننده منعقد می‌گردد. طبق ماده ۲ آیین‌نامه اجرایی شرایط و تضمین خرید برق موضوع بند “ب” ماده ۲۵ قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران عرضه‌کنندگان برق می‌توانند، برق در اختیار خود را با استفاده از امکانات شبکه برق کشور برای فروش به مصرف‌کنندگان مورد نظر خود در بخش صنعت و معدن عرضه نمایند. در این نوع قرارداد، تولیدکننده برق در چارچوب یک قرارداد دوجانبه، تمام یا بخشی از برق تولیدی نیروگاه را با پشتیبانی شبکه برق ایران به مصرف‌کننده برق عرضه می‌نماید.
تأمین برق و کاهش هزینه آن برای شرکت‌های صنعتی به صورت توأمان حائز اهمیت می‌باشد. تا پیش از انعقاد قرارداد دوجانبه شرکت‌های مزبور برق مورد نیاز خود را از طریق مالک شبکه (برق منطقه‌ای یا شرکت توزیع ناحیه خود) تأمین می‌نمایند. با اعلام مصوبه هیأت محترم وزیران به شماره ۸۲۳۵۷/ت ۵۷۴۶۷ هـ مورخ ۰۷/۲۰/ ۱۳۹۹، تمامی مشترکین صنعتی با قدرت قراردادیِ بالای ۵ مگاوات موظفند برق موردنیاز خود را از طریق قراردادهای دوجانبه و یا سایر روش‌های متداول در بورس انرژی تأمین نمایند. این مصوبه موجب شد که صنایع به منظور کاهش هزینه‌های خود، برق خود را با انعقاد قراردادهای در قالب دوجانبه و بورس به طور مستقیم از طریق نیروگاه‌ها تأمین نمایند. در رویه فعلی مشترکین با دیماند قراردادی بالای یک مگاوات می‌توانند تمام یا بخشی از مصرف برق مورد نیاز خود را از طریق قرارداد دوجانبه برق با عرضه‌کننده تأمین نمایند. قرارداد دوجانبه برق تحت نظارت مستقیم بهره‌بردار مستقل بازار برق (شرکت مدیریت شبکه برق ایران) ثبت شده و قابلیت انعطاف بسیار بالایی دارد.
در حال حاضر قراردادهای دوجانبه تحت نظارت دولت و وزارت نیرو قرار دارند. طبق مصوبه شماره ۸۲۳۵۷/ت ۵۷۴۶۷ هـ مورخ ۰۷/۲۰/ ۱۳۹۹ هیئت وزیران وزارت نیرو مکلف گردید طی دو سال زیرساخت‌های لازم جهت خرید برق توسط کلیه مشترکین بالای یک مگاوات را فراهم آورد. این رویه در تاریخ ۱۴۰۱/۱۲/۲۷ طی مصوبه شماره ۱۴۰۱/۶۹۳۸۴/۲۰/۱۰۰ وزیر نیرو با عنوان دستورالعمل توسعه مبادلات برق ابلاغ گردید.
در این مصوبه آمده است: ” کلیه مشترکان صنعتی برق با قدرت بالای یک مگاوات موظفند برق (انرژی الکتریکی) مورد نیاز خود را از طریق قرارداد دوجانبه برق و یا سایر روش های متداول در بورس انرژی تامین نمایند.”
